در قالب word و در 23 صفحه، قابل ویرایش.
تقريباً در نزديكيهاي قرن بيستم (اواخر قرن نوزدهم) خبر چشمگيري اعلام شد:
اتمام طرح اوليه ژنوم انسان. كه اين مرحلة مهمي از زندگي نوع بشر محسوب مي شود كه تقريباً 150 سال پيش در اُديسه هومر و با كشف و پژوهش چشمگير مندل
(1884-1822) شروع شده بود و شايد به جرأت بتوان گفت بسط طرح اوليه ژنوم انساني نقطة عطفي در تاريخ تحول علم زيست شناسي بوده است.
قرن بيستم دورة پيشرفت چشمگير در همه علوم بود. اما مي توان گفت كه هيچ يك از علوم به اندازة زيست شناسي مولكولي پيشرفت قابل توجهي نداشته اند. زيست شناسي مولكولي يك ديدگاهي از شخصيت انساني براي فهم پيچيدگيهاي زندگي انسان ارائه مي كند و اما رياضيات در طي اين دورة متحرك، ثابت كرد كه خدمتگزار پيشرفت بوده است و در اين راه علوم رياضي نقش تسريع كننده در فهم ژنوم داشتند و بدين صورت يك رابطه تنگاتنگ و يك همكاري عميق بين رياضيات و زيست شناسي شكل گرفت. با اينكه سابقاً زيست شناسي مولكولي يك موضوع جديد و نويي بود ولي هم اكنون يك موضوع كاملي است كه در بسياري از قسمتهاي علوم از جمله ژنتيك مولكولي نقش مهمي را ايفا مي كند.
همكاري رياضيات با علوم زيستي و بينش آن نسبت به ژنوم انساني و گونه هاي ديگر يك موضوع بسيار جذابي است كه در اين جا فقط به يك جنبة كوچكي از اين فعل و انفعالات پرداخته مي شود. در آغاز به تاريخچة كوتاهي از رياضيات مشمول در ژنتيك مي پردازيم و سپس به بينش رياضي نسبت به مفهوم فاصله پرداخته مي شود.
قبل از آن يك چشم اندازي از طرح اوليه بيولوژي مولكولي و ژنتيك در زير بيان مي‌گردد.
رياضيات و ژنوم : رياضيات و ژنتيك كلاسيك (روزگاران قديم)
در زمانهاي باستان زيست شناسان از اين موضوع آگاهي داشتند كه فرزندان گونه هايي از گياهان و حيوانات شبيه والدينشان هستند. اما سؤالي كه در اينجا مطرح مي باشد اين است كه چرا تفسير به اين مطلب به علمي كه ما هم اكنون آن را تحت عنوان وراثت مي‌شناسيم مدت زمان زيادي طول كشيد؟
جواب سؤال اينگونه به نظر مي رسد كه گونه هاي حيواني هيچ الگويي مطابق مدلهاي عملي نداشتند تا ما را به اين بينش رهنمون كنند. شايد پرش به جلوي مندل به اين دليل بود كه او از طريق تحليل رياضي داده هاي مورد آزمايش ، يك ارتباطي بين فتوتيپ نخودهاي آزمايشي با مكانيزم ژنتيكي آنها بدست آورد.